ایدئولوژی های جدید یا تجددی مطابق درکی که اکنون تقریبا بین اهل نظر اجتماعی است جایگزین ادیان سنتی بوده و دیانت های دین گرا می باشد.با این حال این دیانتهای دنیایی در قیاس با دیانتهایی که تلاش داشته و دارند تا جایگزین انها شوند از جهات متعددی دچار مشکل و نقصان و دشواری اند.از مهم ترین این نقصها و دشواری ها عدم توانایی این ایدئولوژی ها ...
بیشتر
ایدئولوژی های جدید یا تجددی مطابق درکی که اکنون تقریبا بین اهل نظر اجتماعی است جایگزین ادیان سنتی بوده و دیانت های دین گرا می باشد.با این حال این دیانتهای دنیایی در قیاس با دیانتهایی که تلاش داشته و دارند تا جایگزین انها شوند از جهات متعددی دچار مشکل و نقصان و دشواری اند.از مهم ترین این نقصها و دشواری ها عدم توانایی این ایدئولوژی ها در ایجاد جنبش های اجتماعی ،بسیج سیاسی مردمن ،نفوذ گسترده،جایگیر و پایدار در میان ان ها، جلب همکاریشان و به ویژه ترغیب انسان ها به فداکاری،احسان و جانفشلنی است.اما از این حیث در میان تمامی ایدئولوژی های تجددی یک استثنا هم وجود دارد . با این که در قیاس با ادیان ،ملی گرایی همچنان در رتبه پایین تر قرار دارد و بخش مهمی از توانایی و قوت خود در ایجاد حبس های اجتماعی و نفوذ میان مردم،بسیج انها،ترغیبشان به فداکاری،گذشت و جانفشانی را وام دار انهاست،اما به هر حال تفاوت این ایدئولوژی در جهات مورد بحث با سایر ایدئولوژ های دنیاگرایانه کاملا برجسته تا حد استثنا می باشد.بر پایه همین ویژگیهاست که از قوت ملی گرایانه در ایجاد جنبش های اجتماعی و تاثیر تاریخی در قیاس با سایر ایدئولوژ های تجددی سخن گفته می شود.این مقاله با بررسی ویژگیهای ایدئولوژی های ملی گرا استدلال می کند یک چنین تصوری در باب ایدئولوژی ملی گرا علی رغم این حقیقت،به خطا و اشتباه شکل گرفته است.از این رو به جای آنکه برله" قوت ملی گرایانی" استدلال کند بر علیه آن و برله آنچه "ضعف ملی گرایی" خوانده شده به اقامه برهان می پردازد.
