%0 Journal Article %T اخلاق پژوهش در علوم اجتماعی ایران %J مجله جامعه شناسی ایران %I انجمن جامعه شناسی ایران %Z 1735-1901 %A میرزایی, سید آیت‌الله %A قاراخانی, معصومه %D 2013 %\ 07/01/2013 %V 15 %N 2 %P 3-23 %! اخلاق پژوهش در علوم اجتماعی ایران %K اخلاق علمی %K اخلاق پژوهش %K ناراستی %K اجتماع علمی %K نهاد علم %K علوم اجتماعی %R %X ناراستی‌های اخلاقی در پژوهش اجتماعی، هر چند به‌میزان اندک، می‌تواند پایه‌های دانش اجتماعی را سست و نقش کاوشگرانه،  نقادانه و حقیقت‌جویانه آن را تضعیف کند. برای بررسی ناراستی‌های اخلاقی احتمالی و شناخت فضای هنجاری پژوهش علوم اجتماعی در ایران، این پژوهش به‌روش اسنادی  به‌گردآوری و تحلیل محتوای اظهارات منتشر شده  پژوهشگران این حوزه می‌پردازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد هنجارشکنی در زمینه اخلاق پژوهش در علوم اجتماعی ایران دو بعد فردی و  ساختاری دارد. در بعد فردی، انحراف از پایبندی  به‌اخلاق پژوهش در سطوح شخصی[1] و حرفه‌ای[2] (در ارتباط با صورتبندی و محتوای پژوهش، سازمان پژوهشی و  تخطی از قواعد و هنجارهای علمی و حرفه‌ای دریافت و اجرای پژوهش) قابل توجه است. در بعد ساختاری،  سوءاستفاده از قواعد و تعهدات اخلاقی و حرفه‌ای سازمانی و نهادی  در ارتباط با پژوهشگر و پژوهش (انتخاب موضوع، نحوه دریافت، فرایند داوری، تصویب، گزارش، کاربرد و محتوای پژوهش)  قابل توجه است. بر پایة دستاورد مفهومی این پژوهش، ناراستی‌های اخلاقی در فضای پژوهش علوم اجتماعی در ایران برایند  تاثیر متقابل کنشگران (پژوهشگر) و ساخت نهادی (شامل قواعد و هنجارها و منابع) تسهیل‌کننده هنجارشکنی است. نتیجه این که ناراستی‌های اخلاق پژوهش از یک دوسویگی ساختاری در فضای علم در ایران تبعیت می‌‌کند و متاثر از ویژگی‌های ساختاری نهاد علم در ایران در مقطع زمانی مورد مطالعه است.    %U http://www.jsi-isa.ir/article_21089_91466d6aac6eb26a81bf30fdedb26339.pdf