رؤیتپذیری از مباحث جدیدی است که با مسئلۀ اقلیتها در جوامع امروزی پیوند خورده است. گروههای اقلیت به نوعی خواستار رؤیتپذیری بیشتر و بهرسمیت شناخته شدن در جامعهاند. این مقاله میکوشد رؤیتپذیری زرتشتیان بهعنوان یکی از اقلیتهای دینی شهر تهران را مورد مطالعه قرار دهد. پرسش اساسی این است که رؤیتپذیری اقلیت زرتشتیان بهمثابه یکی از سه اقلیت دینی قانونی در فضای عمومی شهر تهران چگونه است؟ مقاله پیشرو میکوشد تا رؤیتپذیری زرتشتیان شهر تهران را با استفاده از روشهای مشاهده کلی، مشاهده همراه با مشارکت، مصاحبه عمیق و مطالعات اسنادی مطالعه کند. نتایج تحقیق نشان میدهد که با توجه به چهار شاخص مکان، مناسک، رسانهها و پوشش، زرتشتیان رؤیتپذیری ندارند و در فضای عمومی شهر تهران تقریبا دیده نمیشوند و در نتیجه برخلاف اقلیتهای مذهبی در جوامع دیگر مانند جوامع اروپایی، میل چندانی برای رؤیتپذیری در فضای عمومی جامعه ندارند.
مومنی, سمیه, شریعتی, سارا. (1396). مطالعه جامعه‌شناختی رؤیتپذیری زرتشتیان به عنوان یک اقلیت مذهبی در فضای عمومی شهر تهران. مجله جامعه شناسی ایران, 18(3), 60-85.
MLA
سمیه مومنی; سارا شریعتی. "مطالعه جامعه‌شناختی رؤیتپذیری زرتشتیان به عنوان یک اقلیت مذهبی در فضای عمومی شهر تهران". مجله جامعه شناسی ایران, 18, 3, 1396, 60-85.
HARVARD
مومنی, سمیه, شریعتی, سارا. (1396). 'مطالعه جامعه‌شناختی رؤیتپذیری زرتشتیان به عنوان یک اقلیت مذهبی در فضای عمومی شهر تهران', مجله جامعه شناسی ایران, 18(3), pp. 60-85.
VANCOUVER
مومنی, سمیه, شریعتی, سارا. مطالعه جامعه‌شناختی رؤیتپذیری زرتشتیان به عنوان یک اقلیت مذهبی در فضای عمومی شهر تهران. مجله جامعه شناسی ایران, 1396; 18(3): 60-85.
)