نوع مقاله : علمی
نویسنده
عضو هیئت علمی گروه انسان شناسی دانشگاه تهران
چکیده
فرایند جهانی شدن در بعد غالب اقتصادی خود گویای تلاش زیادی برای یکسان سازیهای فرهنگی است که این یکسان سازی ها عموما از طریق ایجاد بازارهای گسترده برای تولید کالاهای مشابه در شکل انبوه ایجاد می گیرند و از خلال آنها تلاش می شود که با کاهش هزینه های تولید سود افزایش یابد.با این وصف در عمل فشار برای از بین بردن خرده فرهنگ ها و حاشیه ای کردن فرهنگ های غیر مرکزی سبب شد که نوعی مقاومت سرسختانه شکل بگیرد و در سراسر جهان در طول بیست سال گذشته شاهد سر برآوردن نوزایی های قومی-جماعتی باشیم که گویای تمایل شدیدی به ایجاد تعلق های هویتی برای جلوگیری از حذف فرهنگی هستند و خود به بازارهای بزرگی دامن زده اند که میتوان اصطلاحا به آنها بازارهای قومی-جماعتی نام داد،بازارهایی که کالاهای هویتی-جماعتی مختلفی را عرضه می کنند و یا به هر رو از هویت و احساس تعلق قومی-جماعتی برای فروش و تبلیغ کالاهای خود بهره می برند.کشور ایران با تنوع قومی-فرهنگی و زبانی بسیار غنی خود و با پیوند بسیار عمیقی که در آن میان هویت ملی و هویت های محلی وجود دارد،پتانسیلهای زیادی را در این زیمنه عرضه می کند. در این مقاله حاضر تلاش شده است بر پایه یافته های یک طرح فرا تحلیلی،پس از ارائه موضوع در چهارچوب شاخص ها و موقعیت جهانی آن،لین پتانسیلها در چهار قومیت ایرانی(آذری ها،بلوچ ها،عرب ها و کردها) و در سه نوع کالاهای گردشگری،رسانه ای و غذایی بررسی شده و راه کارهایی برای توسعه این بازارها در سطوح ملی ،منطقه ای،ملی و جهانی ارائه شوند.
کلیدواژه‌ها
)